گفتگو با اولین خلبان زن ایرانی

علاقه و عشق به پرواز در اغلب انسان‌ها از پیدایش تاریخ وجود داشت و سرانجام با پیشرفت علم، این آرزو به واقعیت بدل گشت. پس از این‌که انسان توانست ابتدا با بالن و چتر به پرواز دربیاید، هواپیما اختراع‌شد، هواپیماهای کوچک دو موتوره که با چند فرمول ریاضی‌وفیزیک،یک جسم آهنی‌ بر‌فراز‌ آسمان‌ها قرار گرفت و‌پس از آن با پیشرفت تکنولوژی و روند رو به رشد انقلاب صنعتی، این هواپیماهای کوچک جای خود را به بوئینگ‌های بزرگ‌مسافربری داد، جسمی چند صد تنی که در جو قرار می‌گرفت. اما چه کسانی آرزوی پرواز دارند...

به طور حتم در خانواده خودتان هم با پسر بچه‌هایی برخورد کرده‌اید که عاشق پرواز و خلبانی هستند، تا جایی که هرگاه از آنان بپرسید، دوست دارید، بزرگ شوید، چه کاره شوید؟
می‌گویند: خلبان. عشق به پرواز و خلبان شدن به طور معمول از کودکی با پسر بچه‌ها همراه است که البته همه‌شان به این شغل و حرفه سخت نمی‌توانند برسند و تنها عده‌ای از آنان با استفاده از علم و امکانات به این حرفه رو می‌آورند. اما در جهت مخالف پسر بچه‌ها، دختر بچه‌ها هستند که اگر از یک میلیون نفرشان بپرسید، وقتی بزرگ شدید، دوست دارید چه کاره شوید، شاید یک نفرشان بگوید «خلبان»... نه تنها در ایران، بلکه در تمامی دنیا این‌گونه است، با این حال در کشورهای غربی، زنان زیادی هستند که علاقه‌مند به خلبانی هستند و این حرفه را ادامه می‌دهند که با این حال نسبت به مردان از آمار بسیار کمی برخوردارند. اما اگر بخواهیم به این آمار در ایران نگاهی بیندازیم، بسیار تعجب‌ برانگیز است. چرا که زنانی که می‌‌خواهند خلبان شوند بسیار انگشت‌شمار هستند از این رو دلمان می‌خواهد شما را با یک خلبان زن آشنا کنیم، به سراغ اولین خلبان زن ایرانی رفتیم که پیش از انقلاب مدارک خلبانی خود را اخذ کرد. او و شوهرش هر دو خلبان هستند و از پرواز لذت می‌برند.

مغز انسان در لحظه بیدار شدن از خواب همانند

تحقیقات جدید نشان می‌دهد در لحظه بیداز شدن انسان از خواب، بخش موسوم به ساقه معز شروع به ارسال ماده‌ای موسوم به "اکسید نیتریک" به بخش دیگری از مغز موسوم به "تالاموس" کرده و "تلاموس" نیز این ماده را به سایر نقاط مغز می‌فرستد که محققان این فرایند را به اجرا شدن "سیستم‌عامل" یا "بوت شدن" در رایانه‌ها پیش از آغاز فعالیت آنها، تشبیه می‌کنند.

به گزارش سایت اینترنتی "لایو ساینس"، رایانه پیش از اجرای برنامه‌های پیچیده، سیستم‌عامل خود را راه‌اندازی و به اصلاح "بوت" می‌شود و در مغز انسان نیز "اکسید نیتریک" سبب بروز وضعیتی شده که در پی آن مغز برای انجام محاسبات پیچیده‌تر آماده می‌شود.

در لحظه بیدار شدن انسان در صبحگاه، حواس مختلف انسان حجم زیادی از اطلاعات را در رابطه با نور خورشید، صدای زنگ ساعت و مواردی از این قبیل به مغز می‌فرستند که تمامی این اطلاعات باید در مغز پردازش و سازمان‌دهی شوند تا مغز بتواند محیط اطراف را درک کرده و برای انجام فعالیتهای روزانه پیچیده‌تر آماده شود.

مطالعه جدیدی که توسط محققان دانشگاه "ویک فارست" در آمریکا و با هزینه موسسه ملی چشم این کشور صورت گرفته نشان می‌دهد تصورات قبلی از عملکرد مولکول کوچک و دو اتمی "اکسید نیتریک" و همچنین وظایف "تالاموس" در مغز چندان صحیح نیست.

پیش از این تصور می‌شد "تالاموس" در مغز تنها همانند دریچه‌ای عمل می‌کند که اطلاعات جمع‌آوری شده توسط اعصاب بدن از آن به بخش "کورتکس" مغز هدایت می‌شوند و اما مطالعه جدید نشان می‌دهد که "تالاموس" نقش کنترلی نیز داشته و بر اطلاعات ورودی و خروجی مغز نظارت می‌کند.

به گفته محققان، نتایج این مطالعه می‌تواند به درمان بیماری‌هایی مانند حواس پرتی و "شیزوفرنی" که با میزان هوشیاری بیمار ارتباط دارند، کمک کرده و همچنین به فهم این مطلب که انسان چگونه محیط اطراف خود را درک می‌کند، کمک کند.

گزارشی از این تحقیقات جدید در شماره هفته گذشته از نشریه "نئوروساینس" به چاپ رسیده‌است.

عجیب ترین مردان دنیا

سربازی که 28 سال مخفی شد
<شوییچی یوکویی> سربازی بود که در سال 1941 به ارتش امپراطوری ژاپن احضار و کمی پس از آن به <گوام> منتقل شد. در سال 1944 وقتی نیروهای آمریکایی جزیره گوام را تسخیر کردند، یوکویی از ترس کشته شدن به جنگل رفت و در آن جا پنهان شد. روز 24 ژانویه سال 1972 یوکویی توسط دو تن از ساکنان آن محل در یکی از نواحی دوردست <گوام> پیدا شد. در مدت 28 سال در یک غار زیرزمینی که خودش آن را کنده بود مخفی مانده بود و با وجود اینکه مدتها پس از پایان جنگ جهانی دوم اعلامیه آن را در نزدیکی غار خود پیدا کرده بود ولی باز هم می‌‌ترسید از مخفیگاهش بیرون بیاید. او پس از بازگشت به ژاپن در حالیکه تپانچه زنگ‌زده خود را به کمرش بسته بود گفت: <واقعا عجیب است که من پس از این همه سال زنده از جنگل بیرون آمده‌ام.>

خـزنده انســان‌نمــا 
<دیوید ایکه> قبلا یک فوتبالیست حرفه‌ای بود و در شبکه تلویزیونی بی‌‌بی‌‌سی برنامه ورزشی اجرا می‌‌کرد و البته سخنگوی ملی حزب سبز بریتانیا نیز بود. او از سال 1990 تمام هم و غم خود را بر روی یک تحقیق گذاشت. تحقیقی که خود <ایکه> نام آن را <تحقیق تمام وقت بر روی خزندگان، کسانی که یا چیزهایی که بر دنیا حکومت می‌‌کنند> گذاشته است.او همیشه فقط لباس‌های فیروزه‌ای رنگ می‌‌پوشد و معتقد است دنیا به دست یک گروه اسرارآمیز به نام <الیت‌ها> اداره می‌‌شود. به گفته او <الیت‌ها> گونه‌ای از خزندگان انسان‌نما هستند که در زمان‌های باستان به عنوان < انجمن برادران بابیلونی> معروف بودند و در عصر حاضر <جورج دبلیوبوش> ، <ملکه الیزابت دوم> و <کریس کریستوفرسون> از اعضای آن هستند. او می‌‌گوید: نسل‌های فعلی این خزندگان به کودک‌آزاری و شیطان‌پرستی می‌‌پردازند. او نویسنده پانزده کتاب است و نظرات و عقاید خود را در این کتاب‌ها به تفصیل توضیح داده است. <ایکه> در سال 1999 پس از یک سخنرانی پنج ساعته در دانشگاه تورنتو مورد تشویق و ستایش شدید دانشجویان آن دانشگاه قرار گرفت.

مـردی کـه رسمـا مـرده بــود 
<لعل بیهاری> متولد سال 1961 یک کشاورز از منطقه <اوتارپرادش> هندوستان است. او ظاهرا یک انسان معمولی است ولی یک تفاوت عمده با دیگران دارد و آن اینکه <بیهاری> از سال 1976 تا 1994 یعنی مدت هجده سال از نظر دولت مرده بود. او انجمن <مرتیک سنگ> یا <انجمن مردگان> را در <اوتار پرادش> تاسیس کرد و مدت هجده سال با نظام بروکراسی دولت هند جنگید تا بالاخره در سال 1994 میلادی توانست ثابت کند هنوز زنده است.در سال 1974 وقتی <لعل بیهاری> تصمیم گرفت از بانک وام بگیرد، تازه فهمید که از نظر دولت مرده است.
عموی بیهاری به یکی از کارمندان دولتی رشوه داده بود تا نام او را در میان مردگان بنویسد و بدین ترتیب می‌‌خواست ملک و املاک بیهاری را تصاحب کند. مدتی بعد بیهاری دریافت که او تنها کسی نیست که این وضعیت را دارد و حداقل صد نفر دیگر مثل او مرده قلمداد می‌شدند. همان وقت بود که تصمیم گرفت انجمن <مرتیک ‌سنگ> را تاسیس کند.
او و بسیاری از اعضای این انجمن در خطر کشته‌شدن بودند زیرا خویشاوندانشان به‌خاطر دارایی‌هایشان نمی‌خواستند آنها زنده بمانند. بیهاری بالاخره توانست به حق خود برسد ولی هم‌اکنون این انجمن بیش از بیست‌هزار عضو دارد که همگی هندی هستند آنها توانسته‌اند هویت چهار نفر از این بیست‌هزار نفر را اثبات کنند. بیهاری در سال 2004 کاندیدای انتخابات پارلمان <لعل گنگ> شد.

او همـه‌چیـزمی خورد 
<میشل لوتیتو> متولد پانزده ژوئن سال 1950 یک مرد فرانسوی است. لوتیتو که در شهر <گرین ویل> به دنیا آمده است به خاطر خوردن اشیای غیرقابل هضم مشهور شده و در کشور خود با لقب<موسیو مانگتو> به معنای <آقای همه‌چیزخوار> معروف می‌‌باشد. او برای مردم برنامه اجرا می‌‌کند و در برابر چشمان حیرت زده آنها همه نوع فلز، شیشه، پلاستیک و چیزهایی از این قبیل را می‌‌خورد. او تاکنون چندین دوچرخه و تلویزیون را در کنار اشیای کوچک‌تر خورده است. لوتیتو ابتدا اجزای این وسایل را از هم جدا می‌‌کند و سپس آنها را تکه‌تکه و به راحتی قورت می‌‌دهد.
لوتیتو خوردن وسایل غیرمعمول را از کودکی آغاز کرده بود و از سال 1966 یعنی از شانزده سالگی تا کنون برای مردم برنامه اجرا می‌‌کند. لوتیتو تاکنون به‌خاطر این رژیم غذایی عجیب خود احساس بیماری نکرده و حتی پس از خوردن مواد مسمومیت‌‌زا هم مریض نشده است. او در هنگام اجرای برنامه به طور متوسط روزی یک کیلوگرم وسایل غیرقابل هضم می‌‌خورد و قبل از صرف این غذای غیرمتعارف مقداری روغن معدنی تناول می‌‌نماید. در طول خوردن آنها نیز مقداری زیادی آب می‌‌نوشد. به نظر می‌‌رسد که ضخامت دیواره معده و روده‌های لوتیتو دو برابر یا حتی چند برابر مردم عادی است و اسیدهای معده‌اش آنقدر قوی هستند که می‌‌توانند غذاهای فلزی او را هضم کنند

صد و چهل سال عمر 
<یوشیرو ناکاماتسو> که روز بیست و ششم ژوئن سال 1928 به دنیا آمده یک پزشک می‌‌باشد. او همچنین یک مخترع ژاپنی است که ادعا می‌‌کند رکورد بیشترین تعداد اختراعات را در دنیا شکسته است و بیش از سه هزار اختراع از خود بر جای گذاشته که از جمله معروف‌ترین آنها <دیسک‌ فلاپی> و کفش‌های فنری <پیون پیون> می‌‌باشند.
او در طول مدت سی‌و چهار سال از تمام وعده‌های غذایی که خورده است عکس‌برداری کرده و تمامی آنها را جزء جزء تجزیه و تحلیل نموده و خواص و مضرات تک‌تک آنها را برشمرده است. هدف اصلی ناکاماتسو از این کار عجیب که صبر و حوصله بسیاری را می‌‌طلبد علاوه بر رکوردشکنی این است که بتواند با در نظرگرفتن خاصیت‌های مختلف غذاها، بیش از صد و چهل سال عمر کند.

او سه دهه نخوابید
<تای نگوک> شصت ساله که در محله خود به نام <های> معروف است، می‌گوید: از سال 1973 پس از یک تب شدید دیگر نتوانسته بخوابد و در طول بیش از 11700 شب بی‌خوابی گوسفندهای بیشماری را شمرده ولی تاثیری در این اختلال ایجاد نشده است. او می‌گوید: <نمی‌دانم این بی‌خوابی بر روی سلامتی‌ام تاثیر گذاشته است یا خیر ولی هنوز هم مثل دیگران سالم هستم و می‌توانم مزرعه‌ام را اداره کنم.>
یکی از همسایگان نگوک برای اثبات سلامتی او می‌گوید: <او می‌تواند پنج کیلوگرم کود را چهار کیلومتر با خود حمل کند و به خانه برگرداند.> همسر نگوک اظهار می‌دارد: <شوهرم قبلا خوب می‌خوابید ولی پس از آن تب حتی داروی خواب‌آور هم نتوانسته او را بخواباند.>
وی در ادامه افزود: وقتی نگوک برای انجام آزمایشات پزشکی به بیمارستان شهر رفت، پزشکان گفتند او در سلامت کامل به سر می‌برد و فقط کبدش کمی ضعیف کار می‌کند. نگوک در حال حاضر در مزرعه‌ای در دامنه کوهستان زندگی می‌کند و سرگرم مزرعه‌داری و مراقبت از مرغ‌ها و خوک‌های خود است.
او شش فرزند دارد که هر یک در خانه خود زندگی می‌کنند. او اغلب شبها اضافه‌کاری می‌کند یا برای جلوگیری از ورود دزدها نگهبانی می‌دهد. او می‌گوید: دو ماه از این شب‌های بی‌خوابی را سرگرم کندن دو استخر بزرگ برای پرورش ماهی بوده است.

ثروتمندترین زن آسیا

(نینا ونگ) ثروتمندترین زن آسیا پس از ابتلا به یک بیماری مهلک دار فانی را وداع گفت و همه را با سوالات بی‌پاسخی درباره ثروت چند میلیارد دلاری خود تنها گذاشت. ونگ 69 ساله در سال 2005 متهم به بی‌وفایی به همسر و ربودن و قتل او شده بود. خانم ونگ وارث امپراطوری تجاری (چایناکم) از مدت‌ها پیش به سرطان مبتلا شده بود ولی خود هرگز این اخبار را رسما تایید نکرد و سرانجام روز چهارم آوریل معاون او تلفنی به خبرنگار رویترز اظهار داشت که رییس شرکت تجاری (چایناکم گروپ) از دنیا رفت و جزییات مراسم تدفین وی متعاقبا اعلام خواهد شد و پس از او شرکت (ونگ) نیز این خبر را تایید کرد.

طبق آمارگیری‌های مجله فوربس (نینا ونگ) با 4/3 میلیارد دلار دارایی سی و پنجمین ثروتمند دنیا و اولین زن متمول قاره آسیا بود ولی هیچ فرزندی از خود نداشت تا ثروت خود را به او واگذار کند.
بنابراین دارایی‌های این زن به برادر و خواهرانش خواهد رسید و پس از مرگ آنها خواهرزاده‌ها و برادرزاده‌های ونگ وارث این ثروت می‌شوند.

دختر کوچولوی شیرین زبان

چه کسانی نوروز را جشن میگیرند؟

عید نوروز، این روز نو در سال نو، جشنی باستانی است که نه تنها در ایران و افغانستان، بلکه در کشورهای تاجیکستان، ازبکستان، قرقیزستان، ترکمنستان، قزاقستان، آذربایجان، مناطق کردنشین عراق، سوریه و ترکیه و حتی در بسیاری از شهرهای روسیه نیز برگزار می شود.
در کل نوروز را صدها میلیون نفر در آسیای میانه، خاور نزدیک و خاور میانه جشن می گیرند. گاهی به اشتباه نوروز را به اسلام مرتبط می کنند، چرا که این جشن در کشورهای اسلامی بطور گسترده برگزار می شود، اما ریشه های نوروز نه در اسلام و بلکه در کهن ترین مردمان است. کافی است بگوییم که در قرن پنجم پیش از میلاد، نوروز در ایران جشنی پر آوازه بود.
مردم کشورهای مختلف نوروز را به اشکال مختلف جشن می گیرند، در اینجا بطور کوتاه درباره سنت نوروز در چند کشور توضیح می دهیم:

ازبکستان:
در ازبکستان جشن نوروز جشنی دولتی است، اما رسماً سال نو طبق تقویم اروپایی برگزار می شود. از چند روز مانده به عید، مردم این کشور خانه تکانی می کنند و خانه های خود و شهرها و روستاها را می آرایند؛ زیرا این امری طبیعی است که در لباسی زیبا و خانه ای زیبا به استقبال سال نو بروند. طبق رسوم، تا پیش از آغاز سال نو باید تمامی کارهای مربوط به آماده کردن غذا و وسایل پذیرایی پایان بیابند.
غذای فراوان و متنوع، نماد امیدواری به برداشت محصولات بسیار در این سال است. در روز نوروز سفره عید که در ازبکستان دستارخوان نامیده می شود، پهن می شود و بر روی آن غذاهای متنوعی از جمله پلو، گوشت گوسفند و یا گاو آب پز شده، پیراشکی با پیازچه و سمنو (سومالیاک) قرار می گیرد. سمنوپزی از رسوم دیرینه در ازبکستان است که خانم ها به آن می پردازند و در هنگام پخت آن شعرهایی شاد می خوانند، می رقصند و افسانه تعریف می کنند، شوخی می کنند. ازبک ها تنها یک بار در سال و آن هم در نوروز سمنو می پزند که جوانه گندم آن سمبل زندگی ابدی است.
یکی از عقاید جالبی که در بین مردم ازبکستان وجود دارد، این است که می گویند اگر در سمنوی میهمان سنگ کوچکی بیفتد، نشان خوبی است و بدین معناست که تا نوروز دیگر او شاد، موفق و تندرست خواهد بود.
علاوه بر این در میدان های شهرها نیز شادی و پایکوبی آغاز می شود و چهره هایی سنتی که نماد عید نوروز هستند، "بهار خانوم"، "دهقان بابا" و "ماما یر" (بمعنای زمین) پدیدار می شوند. آنها سوار بر ماشینی می شوند که با گل آراسته شده و مردم و میهمانان را به میدان اصلی شهر یا روستا دعوت می کنند و در آنجا نوروز را به همه تبریک می گویند.

تاجیکستان:
در تاجیکستان در تمامی شهرها و مناطق و حتی روستاهای دور دست کشور مراسمی باشکوه بمناسبت فرا رسیدن نوروز برپا می شود. در آغاز سال، "امامعلی رحمان" رئیس جمهور تاجیکستان نوروز را به مردم کشور تبریک می گوید. سپس مسابقاتی در رشته های سنتی ورزشی و نیز شعرخوانی برگزار می شوند و همه مردم برای گردش و تفریح به خیابان ها می آیند.
بنا بر رسمی دیرینه، در روز جشن، مردم تمامی ناراحتی ها و کدورت هایی که از یک دیگر به دل گرفته بودند را می بخشند و آنانی که قهر بودند، آشتی می کنند. بسیاری به ملاقات فقرا، افراد تنها و ناتوان می روند، از آنها مراقبت می کنند، هدیه می دهند. جشن های نوروزی در تاجیکستان حدود یک ماه بطول می انجامد.
باید گفت که نوروز چیزی پیش از یک جشن معمولی محسوب می شود. در این روز برای مخارج نوروزی به کودکان پول هدیه می دهند، مردم به هم هدیه می دهند و به یتیمان و بینوایان کمک می کنند.

ترکمنستان: طبق روایات ترکمن ها، جشن بهاری نوروز، بیش از 3 هزار سال پیش در خراسان، همزمان با آغاز کشاورزی ایجاد شد و به تمامی کشورهای همسایه رواج یافت.
ریشه نوروز در دین زرتشتی است. نوروز باستانی ترین جشن کشاورزان است که پدیدار شدن آن مرتبط با ایجاد تقویم کشاورزی است. فردوسی و عمر خیام که در زمان ملک شاه سلجوقی در خاک کنونی ترکمنستان خدمت می کردند، نوروز را مرتبط با پادشاهان افسانه ای ایرانی، از جمله جمشید و کیومرث می دانستند.
طبق سنت، تا پیش از فرا رسیدن سال نو مردم باید خانه و حیاط های خود را تمیز کرده و بدهی های خود را بپردازند.
ترکمن ها روی میز نوروز، نان و پیراشکی هایی از آرد گندم، ارزن، ذرت، لوبیا، لپه، عدس، برنج، کنجد و نخود می گذارند. در نوروز خوراک هایی از هفت چیز آماده می کنند که بیشتر آنها گیاهی هستند، مشهورترین خوراک نوروزی، سمنو است.

آذربایجان:
در آذربایجان شیخ الاسلام حاجی الله شکور پاشازاده مفتی مسلمانان قفقاز فرا رسیدن "نوروز بایرام" را به مردم آذربایجان تبریک گفت و آرزوی شادی، تندرستی و خوشبختی برای مردم این کشور کرد. او گفت که نوروز نه تنها نماد نو شدن طبیعت، بلکه نماد اجرای خواسته ها و امیدهای انسان هاست.

افغانستان:
در افغانستان در آستانه فرا رسیدن نوروز در استان های مختلف کشور نهال کاشتند.
تنها در کابل بیش از 4 میلیون نهال کاشته شد و خیابان های کشور به سبزه آراسته شده اند. صدها هزار نفر از مردم در بازار نهال می خرند و خانه و خیابان ها را بدان می آرایند.