دانشمندان دانشگاه اوکلند کشف کردند ماهیها می توانند از طریق زبان مرموزی که از صداهایی مانند غرغر یا جیرجیر کردن تشکیل شده با هم حرف بزنند.
به گزارش خبرگزاری مهر، جهان زیر آب متفاوت از ذهنیتی که سکوت مطلق را در آن مجسم می کند از صدای ماهی هایی که درباره خطرهای در کمین، جهتها و موارد روزمره با هم در حال حرف زدن هستند پر شده است. سطح مکالمات میان ماهی ها به اندازه ای است که حتی شکارچیان با عبور از میان آنها می توانند آنها را ردیابی و شکار کنند. 

به گفته محققان همه ماهی ها نمی توانند با کمک ارتعاش باله های خود اصوات ظریف و جیرجیر مانندی از باله هایشان به وجود آورند اما همه آنها می توانند این اصوات را بشنوند و بر همین اساس قدم بعدی در این مطالعه رمزگشایی از مفاهیم نهفته در انواع مختلف ارتباطاتی است که میان ماهیها وجود دارد.

یکی از محققان این پروژه معتقد است اصوات ردیابی شده با اطمینان 99 درصد صدای ماهیها هستند و اکنون باید فهمید صداها چه مفهومی دارند.

دلیل اصلی این نوع از مکالمات جلب توجه جنس مخالف، ترساندن شکارچیان و یافتن مسیر درست در اطراف صخره ها است. این محقق برای آزمایش بر روی ایده اش گروهی از ماهیها را در مخزنی در لابراتوار گنجاند و به آنها چند هفته فرصت داد به محیط خو بگیرند. وی از طریق میکروفن های آبی و ردیابهای حرکت آب رفتار ماهی ها را زیر نظر گرفت.

نتایج نشان دادند ماهیهای خالدار یکی از پرچانه ترین ماهیها به شمار می روند که با ایجاد صدای خرخر مانند با دیگران صحبت کرده و این شیوه از مکالمه را در تمامی طول روز حفظ می کند. در مقابل ماهی های Cod به جز در فصلهای تخم ریزی معمولا ساکت هستند.

ماهیهایی که به ماهیهای "چشم درشت" شهرت دارند نیز صدای جرقه مانندی از خود به وجود می آورند که بیشتر به کدهای مورس شباهت دارد.

بر اساس گزارش تلگراف، این محقق به افرادی که در خانه های خود ماهی قرمز نگه می دارند پیشنهاد کرد برای شنیدن صدایی از جانب ماهیهای خود نفسهای خود را حبس نکنند زیرا این ماهیها با وجود قدرت شنوایی بالایی که دارند هرگز حرف نمی زنند.